giog egzamin notatki druk

SAVE OFFLINE

Skala Aldreta. Skala używana w medycynie, kwalifikująca chorego po zabiegu chirurgicznym do przeniesienia go z sali wybudzeń na oddział zabiegowy. Polega na ocenie 5 kryteriów, wykonywanej co 30 minut. Jeżeli chory dwukrotnie, w odstępie nie dłuższym niż 30 minut został oceniony na co najmniej 9 punktów, nadaje się do przeniesienia na salę na oddziale zabiegowym. W skali tej ocenia się: a) poruszanie kończynami (2 pkt – porusza wszystkimi kończynami; 1 pkt – porusza dwoma kończynami; 0 pkt – nie porusza) b) oddech (2 pkt – oddech głęboki, wydolny kaszel; 1 pkt – oddech płytki, duszność; 0 pkt – bezdech) c) krążenie (2 pkt – RR ± 20 mm Hg od wartości wyjściowej; 1 pkt - RR ± 20-50 mm Hg od wartości wyjściowej; 0 pkt - RR < ± 50 mm Hg od wartości wyjściowej) d) stan świadomości (2 pkt – przytomny; 1 pkt – pobudzony, dający się wybudzić; 0 pkt – bez reakcji) e) zabarwienie powłok skórnych (2 pkt – zabarwienie normalne, prawidłowe; 1 pkt – pacjent blady, obecność plam na skórze, zażółcenia, 0 pkt – sinica). Bakteryjna waginoza – objawy, postępowanie. Bakteryjne zapalenie pochwy obejmuje stan niespecyficznego zapalenia pochwy, wywołanego przez różnorodną florę bakteryjną, głównie pałeczki Gardnella vaginalis. Wydzielina pochwowa ma charakter wodnisty lub ropny, barwy szarej, o cuchnącym, rybim zapachu. Około 50% kobiet z bakteryjną waginozą nie ma żadnych objawów. Rozpoznanie polega na badaniu wydzieliny pochwowej. PH pochwy większe od 4,5, cuchnący rybi zapach po dodaniu 10% KOH (test zapachowy), obecność komórek jeżowych (clue cells – komórki nabłonka pochwy opłaszczone pałeczkami Gardnella vaginalis). W wywiadzie kobieta może podawać występowanie rybiego zapachu po stosunku lub w czasie miesiączki. Lekami z wyboru są klindamycyna i metronidazol. Do zadań położnej należy pouczenie o stosowaniu leków zgodnie ze zleceniem lekarza, zalecenie abstynencji seksualnej na czas leczenia lub stosowanie prezerwatyw, edukacja pacjentki (o czynnikach predysponujących do BV, podejmowaniu wczesnego leczenia, gdy tylko pojawią się objawy choroby oraz o wpływie BV na ciążę – poronienia nawykowe, PROM, porody przedwczesne, ropnie krocza, zapalenie błony śluzowej i mięśniowej pochwy, predyspozycja do zakażeń wirusowych przenoszonych drogą płciową). Zestaw narzędzi do abrazji: Abrazja jest zabiegiem aseptycznym. W jałowym pakiecie powinny się znajdować:  wzierniki ginekologiczne  sonda maciczna  pręciki (rozszerzadła) Hegara  2 kulociągi jednozębne  1 kulociąg okienkowy  komplet łyżek (kiret) różnej wielkości  kleszczyki Wintera  pęseta chirurgiczna, anatomiczna  jałowe gaziki  + pojemniki z 10% formaliną oraz rękawiczki jałowe dla lekarza i asystującej mu położnej Powikłania wczesne w okresie pooperacyjnym.  Wstrząs – hipowolemiczny, kardiogenny, rzadziej septyczny – prowadzenie intensywnego nadzoru pielęgniarskiego pozwala na wczesne jego wykrycie. Objawy wstrząsu to: niskie RR, szybkie, nitkowate tętno, przyspieszenie oddechów, zimna, pokryta potem skóra  Krwawienie lub krwotok – zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny; wewnętrzny krwotok do jamy otrzewnowej poznajemy po objawach wstrząsu



Powikłania oddechowe – zaburzenia oddychania, niedodma płuc (zapadanie się pęcherzyków płucnych lub zatkanie małych oskrzeli wydzieliną, co powoduje niedotlenienie części płuca –

 



objawy: podwyższona temp do 39 st. C, przyspieszone oddechy 24-30/min, zmiany osłuchowe nad płucami, przyspieszone tętno), spadek saturacji, bezdech, oddechy płytkie, nieregularne – do ich wystąpienia predysponuje otyłość, palenie papierosów, choroby układu pokarmowego – profilaktyką tych powikłań jest gimnastyka oddechowa, drożność dróg oddechowych, odpowiedni mikroklimat sali pooperacyjnej Powikłania po znieczuleniu rdzeniowym – obniżenie RR, spowodowane rozszerzeniem naczyń i rozluźnieniem mięśni, zaburzenia oddechowe, rdzeniowy ból głowy (zapobiega mu się poprzez utrzymywanie pacjentki w płaskiej pozycji przez 12h) Powikłania ze strony układu pokarmowego – czynniki predysponujące: niewłaściwe przygotowanie do operacji, współistniejące schorzenia żołądka, dwunastnicy, pęcherzyka żółciowego i wątroby, przedłużone znieczulenie lub znieczulenie ogólne, podanie przed operacją narkotyków, otyłość, niedotlenienie krwi, rozległe operacje w obrębie jamy brzusznej, obniżone RR. Profilaktyką jest odpowiednie przygotowanie przed operacją, a po niej: dostęp świeżego powietrza, zapewnienie odpowiedniej pozycji, podawanie środków przeciwwymiotnych. Charakter i ilość wymiotów należy zanotować w dokumentacji. Wzdęcia występują wskutek zwolnionej perystaltyki jelit lub jej braku. Profilaktyka to: właściwe przygotowanie do operacji, częste zmiany pozycji, wczesne uruchomienie. Pooperacyjna niedrożność porażenna jelit najczęściej jest rozpoznawana między 2 a 5 dniem po operacji. Spowodowana jest najczęściej spożyciem pokarmu przez pacjentkę krótko po zabiegu, inne przyczyny to: uszkodzenia śródoperacyjne, krwotoki dootrzewnowe, hipokaliemia. Objawy to: wzdęcia brzucha i nudności, następnie wymioty. Pacjentka nie oddaje stolca ani gazów, odczuwa silny ból brzucha. Szybko pogarsza się stan ogólny. Profilaktyka tego zaburzenia to: oznaczenie stężenia potasu i właściwe przygotowanie układu pokarmowego przed operacją oraz przestrzeganie zasad odżywiania i wczesne wprowadzenie rehabilitacji pooperacyjnej po operacji. Powikłania w układzie moczowym: skąpomocz, krwiomocz, bezmocz – w czasie operacji ginekologicznych łatwo może dojść do uszkodzenia moczowodu bądź pęcherza moczowego. Rzadszym powikłaniem są przetoki moczowodowo-pochwowe lub pęcherzowo-pochwowe. Niezwykle ważna jest ocena diurezy. Mocz w ilości 30ml/h uważa się za ilość zadowalającą. Zmniejszone wydzielanie moczu lub wydzielanie moczu na poziomie 20ml/h przez 2 h należy zgłosić lekarzowi (podejrzenie hipowolemii lub upośledzenia nerek).

Przyczyny niepłodności. O niepłodności można mówić, gdy po roku współżycia bez stosowania antykoncepcji, nie dochodzi do zapłodnienia. Wyróżniamy niepłodność pierwotną (kobieta nigdy nie była w ciąży) lub wtórną (kobieta była już w ciąży, ale poroniła lub urodziła dziecko, a teraz nie może zajść w ciążę). Niepłodność może dotyczyć kobiety lub mężczyzny, lub też obojga partnerów. Niemożność zajścia w ciążę należy odróżnić od niemożności utrzymania ciąży. Najczęstsze przyczyny niepłodności to: zaburzenia jajeczkowania lub jego brak (30-40%), nieprawidłowe nasienie mężczyzny (30-40%), mechaniczna lub czynnościowa przeszkoda istniejąca w jajowodach (20%), endometrioza (6%), śluz szyjkowy nieprzyjazny nasieniu danego mężczyzny (5%). Negatywny wpływ na płodność ma też: złe odżywianie, nadużywanie leków, spożywanie alkoholu, szkodliwy charakter pracy. Diagnostyka niepłodności Ze względu na różnorodną etiologię niepłodności u kobiety, zakres badań diagnostycznych jest bardzo szeroki. Należy więc zacząć od podstawowej diagnostyki u mężczyzny, tj:  badania ogólne  badania seminologiczne  badania andrologiczne Podstawowym testem oceny płodności mężczyzny jest standardowe badanie nasienia. Powinno ono być wykonywane po 4-5 dniowej abstynencji seksualnej. Parametry prawidłowego nasienia: Objętość – 2,0 ml lub więcej. PH – 7,2-7,8 Koncentracja plemników – 20 x 106 plemników lub więcej Ruchliwość - > 50% plemników w ruchu progresywnym, postępowym, tj typy A i B lub >25% w ruchu typu A; ruch typu A – szybki, prostolinijny, postępowy; ruch typu B – wolny, słabo linearny, postępowy Morfologia - >50% plemników prawidłowych

Żywotność - >50% plemników żywych Leukocyty -