(11.06 Magdalena) Łk 1, 46-55

SAVE OFFLINE

Wierzymy, że w tym kawałeczku chleba, który znajduje się w monstrancji jest Bóg. Nie jest to wiara łatwa ani oczywista, bywa nawet trudna, ale ta wiara daje nadzieję na spotkanie. Możesz teraz spróbować i dać szansę- tak Bogu jak i sobie na spotkanie. Niech najbliższa chwila ciszy będzie tego początkiem. Łk 1, 46-55 Wtedy rzekła Marya: ,, Wielbi dusza moja Pana, A mój duch raduje się Bogiem, Zbawicielem moim, Albowiem zechciał dostrzec pokorę służebnicy swojej. Spójrz! Odtąd sławić mnie będą, Szczęśliwą, Wszystkie pokolenia, Bo wielkich dzieł dokonał nade mną Wszechmocny - Święte Imię Jego! A miłosierdzie Jego trwa Od pokolenia do pokolenia Nad tymi, którzy Go darzą Lękiem chwalebnym. Działał potęgą swojego ramienia, Serc chełpliwych rozproszył knowania, Z tronów obalił wielmożów, A poniżonych wywyższył, Głodnych napełnił dobrami, Bogaczy z niczym odprawił, Roztoczył opiekę nad sługą swoim, Izraelem, I wspomniał na miłosierdzie Zgodnie z tym, co obiecał Praojcom naszym, Abrahamowi i nasieniu jego Po wieczny czas!’’ (przekład: R. Brandsteatter) Obraz: Wyobraź sobie tę scenę, jesteś w niej obserwatorem. Przyjrzyj się radości i uniesieniu młodej, hebrajskiej dziewczyny. Jak wygląda jej uśmiech, jej pełne radości oczy, jak wyraża to, co czuje? Spędź najbliższe minuty z Maryją, która wyśpiewuje tę pieśń. Prośba o owoc: w tej medytacji proś Pana, Boga naszego, o odwagę i wytrwałość w odkrywaniu tego kim jesteś

1. Pozory. Obraz Maryi, który jest bardzo powszechny przedstawia nam delikatną i kruchą istotę. Wiele w nim naiwnej cukierkowatości, nawet infantylizmu. Tymczasem Ewangelia wg. św. Łukasza opowiada o kobiecie, której wiara jest wielka i żywa, o kobiecie, która na niewyobrażalne, jedyne w dziejach świata zaproszenie do zostania Matką Boga odpowiada- niech mi się stanie..., o kobiecie, której przez całe życie tak intensywnie towarzyszyła tajemnica Bożego wcielenia i wreszcie- o kobiecie, która razem z Synem znosiła katorgę Golgoty. Z tobą czasem jest tak samo. Masz wspaniałe talenty, ciekawe zainteresowania, nietuzinkowe spojrzenie na świat. Niestety z jakiegoś powodu wierzysz w zafałszowany obraz samego i samej siebie- w kłamstwo, że za mało się starasz, tracisz czas, twoje studia są pomyłką, bo pewnie nie znajdziesz po nich super-płatnej pracy. Może nawet komuś udało ci się wmówić, że rozczarowujesz. Teraz, razem z Maryją przejdź przez te wszystkie kłamstwa, trudne momenty, kiedy padały słowa, które pozostawiły rany. Razem z nią na nowo odkryj swoje piękno i siłę. 2. Bycie sobą. W tej scenie Maryja jest naturalna, wyraża radość, która rozpiera jej serce, widzimy ją taką jaka jest naprawdę. Bycie sobą pozwala dzielić się z innymi tym, co w nas najlepsze, ale bywa też ryzykowne. Mając wrażliwe i dobre serce pewnie często się wzruszasz, dotyka cię cierpienie drugiego, czujesz więcej. Takie serce łatwiej zranić, więc może lepiej otoczyć je solidnym murem i udawać, że tego serca nie ma się wcale? Może chcesz zaufać innym, otworzyć się przed nimi, marzy ci się odnalezienie prawdziwej miłości, przyjaźni, ale bezpieczniej jest wysoko trzymać gardę, wtedy nikt nie zawiedzie, będziesz samowystarczalny. Chcesz być akceptowaną i kochaną taką jaka jesteś, ale to wymaga zdjęcia i odrzucenia tych wszystkich masek, które na sobie nosisz i które ciągle masz też w zanadrzu. Mur, wysoko trzymana garda, maska- to wszystko symbole ucieczki: od siebie, od innych i w konsekwencji od Boga. Gdzie w tobie są takie miejsca ucieczki? Co czujesz, gdy myślisz o wolności w byciu sobą, której uczy nas Maryja? I znów- bycie sobą pozwala dzielić się z innymi tym, co w nas najlepsze, ale bywa też ryzykowne, czy chcesz podjąć to ryzyko? 3. Jesteś Jego Córką, jesteś Jego Synem! Maryja wiedziała, że nie jest sierotą, wiedziała, że przynależy do Boga, wiedziała, że może Mu zaufać. To dzięki poczuciu przynależności znalazła w sobie odwagę, by zgodzić się na bycie częścią Bożego planu, miała wolność, aby być sobą i śmiało to okazywać, to dzięki temu poczuciu przynależności wyśpiewała tak pełną godności i chwały pieśń, by wreszcie stanąć twarzą w twarz z trudami i wyzwaniami jakie przyniosło jej życie. Jak mogłoby wyglądać twoje życie, gdybyś wreszcie uwierzyła, że Bóg, Twój Ojciec jest Miłością? Jak mogłoby wyglądać Twoje życie, gdybyś wreszcie Mu zaufał i nie próbował za wszelką cenę wszystkiego kontrolować? Jak wyglądałoby twoje życie po wypowiedzeniu słów: niech mi się stanie według słowa twego...?