Wołowina po burgundzku

SAVE OFFLINE

Wołowina po burgundzku Wołowina po burgundzku to jedno z klasycznych francuskich dań, których miałam okazję spróbować podczas jednego z pobytów we Francji. Wprawdzie jak już pisałam w jednym z poprzednich wpisów, wolę je w mojej, lekko zmodyfikowanej wersji, ale zmiana dotyczy tak naprawdę tylko typu mięsa, jakiego używam do przyrządzenia tej potrawy. W zjedzonym we Francji daniu mięso było dużo bardziej tłuste, a nawet mistrzyni kuchni francuskiej, Julia Child, zaleca w swoich książkach „Gotuj z Julią” oraz „Francuski szef kuchni”, aby mięso okroić z tłuszczu. Swoją drogą, bardzo podobają mi się zdania, którymi rozpoczyna w tej drugiej pozycji przepis na „bœuf bourguignon”: Kiedy wołowina dusi się w piekarniku, świat wydaje się piękniejszy. Bœuf bourguignon jest najlepszą potrawką na świecie.

Niech one będą najlepszym wstępem do niniejszego wpisu. Wołowina po burgundzku – przepis Składniki: o

1,5 kg chudej wołowiny,

o

ok. 150 g boczku w kawałku,

o

butelka czerwonego wina (najlepiej burgundzkiego, np. Côtes du Rhone, wytrawnego, chociaż zdarzyło mi się przygotowywać to danie z chilijskim cabernet sauvignon i też wyszło pyszne),

o

ok.

0,5

l

wołowego

wywaru

(w przypadku

braku

wołowego,

przygotowywanego wg przepisu Julii Child, może być warzywny; ilość bulionu zależy od wielkości garnka- po wlaniu wina i bulionu mięso powinno być przykryte), o

marchewka,

www.francais-mon-amour.eu

Strona 1

Wołowina po burgundzku o

cebula,

o

2 ząbki czosnku,

o

łyżka oleju,

o

łyżka koncentratu pomidorowego,

o

pół łyżeczki tymianku,

o

liść laurowy,

o

2 łyżki mąki,

o

sól, pieprz do smaku.

Przygotowanie: Od boczku oddzielamy skórę i kroimy w słupki. Nagrzewamy piekarnik do 220 stopni. W tym czasie w żeliwnym garnku podsmażamy boczek na oleju tak, aby się lekko zarumienił. Odcedzamy go na miseczkę/talerz i na tym samym oleju obsmażamy (partiami) pokrojoną w sporą kostkę wołowinę (dobrze jest po pokrojeniu każdy kawałek osuszyć papierowym ręcznikiem). Przekładamy mięso do boczku, a na tym samym oleju podsmażamy marchewkę i cebulę (pokrojone w plasterki). Dorzucamy z powrotem boczek (oprócz skóry) i mięso. Doprawiamy solą i pieprzem. Posypujemy łyżką mąki i potrząsamy garnkiem (przykrytym), żeby się dobrze wymieszało (ja do tej czynności zawsze zaganiam męża). Powtarzamy tę samą czynność dwukrotnie. Garnek (bez przykrywki) wstawiamy do nagrzanego piekarnika na 5 minut. Wyjmujemy, przykrywamy, potrząsamy i z powrotem do piekarnika (bez przykrywki) na 5 minut. Znów wyjmujemy i potrząsamy. Zmniejszamy temperaturę do 160 stopni. Wlewamy butelkę wina i uzupełniamy bulionem tak, aby mięso było przykryte. Doprawiamy

szczyptą

tymianku,

czosnkiem

(najlepiej

zmiażdżyć),

koncentratem pomidorowym, solą i pieprzem. Dorzucamy odłożoną wcześniej skórę z boczku. Zagotowujemy, przykrywamy i wstawiamy do piekarnika na 2,5 do 3 godzin. Wywar powinien się cały czas lekko gotować. Podajemy np. z kaszą gryczaną lub świeżą bagietką. www.francais-mon-amour.eu

Strona 2

Wołowina po burgundzku

Warianty i ciekawostki Powyższy przepis pochodzi z czeluści internetu. Pamiętam, że „iks” czasu temu znalazłam go na jakimś blogu (jeszcze zanim dowiedziałam się o istnieniu Julii Child) i teraz nie mogę go namierzyć. Autorze, jeśli mnie czytasz, daj znać! Przepis Julii różni się brakiem etapu obsypywania mięsa mąką i opiekania go w piekarniku (zamiast tego zaprawia sos mąką wymieszaną z masłem), ale poza tym przepis jest praktycznie taki sam. W swoich książkach Julia podpowiada jeszcze, że możemy użyć również wędzonego boczku lub bekonu. Musimy wtedy jednak go obgotować we wrzątku aby pozbyć się nadmiaru soli. W innych książkach kucharskich z mojej kuchni, które zawierają przepis na to danie, wśród składników znalazłam również pieczarki oraz tzw. bouquet garni (pęczek ziół: natka pietruszki, liść laurowy i tymianek). Wołowina po burgundzku, jak sama nazwa mówi, pochodzi z regionu Bourgogne, który nazywamy właśnie Burgundią. Ze znalezionych przeze mnie informacji wynika, że wywodzi się dokładnie z okolic Dijon, czyli miasta znanego również z musztardy. Początkowo

było

to tradycyjne,

świąteczne

danie

przygotowywane

przez rolników i hodowców bydła. Stopniowo stało się niedzielną potrawą serwowaną również przez wiele restauracji w całej Francji i nie tylko.

www.francais-mon-amour.eu

Strona 3